Source A :
Caecilia virgo et martyr - dans - M.-A. Charpentier - Meslanges - partition, ms autogr.
(sd), vol. VI, cahier 42, f. 77-89 - F-Pn/ Rés Vm1 259, 06
Cote source :
F-Pn/ Rés Vm1 259 [ 6]
Code source :
H.413
Type de source :
originale
Notes sur la source :
Contient : - f.77 - [titre] - inter locutores/ Caecilia/ Valerianus Maritus Caecilae/
Tiburtius frater Valeriani/ Almachus Tyrannus/ Historicus/ duo Angeli/ chorus fidelium
- Praeludium - f.77-77v - [duo Caecilia et Valerianus] Est secretum - f.77v - suivez/
a l'aire - f.77v-78 - [duo Valerianus et Caecilia] O chara Caecilia - f.78-79 - [choeur]
Et aquis - f.79 - [récit de l'Historicus] Accepis - f.79-80v - [trio Caecilia,
Valerianus et Tiburtius] O Tiburti - f.80v-81 - [trio Caecilia, Valerianus et Tiburtius]
Te Christum - f.81-81v - [choeur] O Christi - f.81v-82 - [choeur] O caelestium - f.82-82v
- ritournelle - f.82v - finis prima/ partis - pause - secunda pars - [récit de
l'Historicus] Cum autem - petite/ pause - f.82v-83 - [duo Caecilia et Almachus] O
conjugis - f.83-84 - [duo Caecilia et Almachus] Aut jovi - f.84 - faites ici une petite
pause/ tournez pour/ la suite - f.84v - [récit de Caecilia] Ecce miserere - faites
ici une/ petite pause - f.84-85 - chorus fidelium [:] Heu moritur - f.85 - [récit
des anges] Cur ploratis - ici/ l'on/ recom/mence/ heu/ moritur/ Caecilia/ comme/ ci/
devant - f.85-85v - [récit] Nolite flere - f.86-86v - [choeur] Eya ergo - f.86v-89
- [choeur] Cantemus virginem
Description de la source :
Caecilia : - Est secretum, Valeriane, quod tibi volo dicere.
Valerianus : - Aperi mihi mentem tuam, soror mea, sponsa mea ; dic mihi quid vis.
- Caecilia : - Audi, Valeriane : Angelum Dei habeo amatorem, qui nimio zelo custodit
corpus meum. - Valerianus : - O cara Caecilia, delitiae cordis mei, Caecilia, amores
mei, quomodo dictis tuis fidem dare potero, nisi prius viderim custidem illum de quo
locuta es ? - Caecilia : - Fac ut aquz baptismalis oculorum mantis tuae caliginem
dissipet, angelum Dei videbis zelatorem et custodem virginitatis meae.
chorus fidelium : - Et aquis lustralibus initiatus Valerianus in cubiculo Caeciliam
orantem invenit cum angelo, qui dedit illis flores suavissimum odorem mittentes.
Historicus : - Accepis autem ab angelo flosculis, Caecila et Valerianus talia Tiburtio
dicebant :
Caecilia, Valerianus : - O Tiburti, num flores odoraris ?
Tiburtius : - O suavis, O mirus pro tempestate odor ! Quis dedit vobis flosculos istos
? - Caecilia, Valerianus : - Angelus Dei qui custodit nos. - Tiburtius : - Quae mira
narratis ! - Caecilia, Valerianus : - Et mira et vera. - Tiburtius : - Incertus vix
credo. - Caecilia, Valerianus : - Quod certum agnoscis ? - Tiburtius : - Hoc verum
non puto. - Caecilia, Valerianus : - O Tiburti, in coelos respice, in terras et fluctus,
et vide cuncta quae sunt in eis. Qui dixit et facta sunt haec omnia nonne potest operari
similia ? - Tiburtius : - Te Christum agnosco, te Deum confiteor, nunc ergo unanimes
juremus in Christi fidem.
Caecilia, Valerianus, Tiburtius : - Te Christum agnoscimus, te Deum fatemur, qui solus
facis mirabilia. Destruantur, deleantur, confrigantur dii Gentium numina sculptilia.
Veneremur, adoremur Deum verum qui solus facit mirabilia.
Chorus fidelium : - O Christi fidem profitentium suave melos, - O Christi fidem profitentium
concentus dulcis, - O Christi fidem profitentium mellitus cantus ; - O coelestium
praegustatio voluptatum.
Historicus : - Cum autem Valeriani et Tiburtii conversionem intellexisset Tyrannus,
morte crudellissima damnavit eos. Et Caeciliam blandiciis in suam trahere sententiam
frustra conatus sic furens, sic frendens eam alloquitur.
Almachius tyrannus : - O Conjugis et fratris eius parricida seductrix, quae chimeram
adoras et volens deciperis, dic mihi, indica mihi quid de bonis eorum actum sit, nam
pertinent ad me. - Caecilia : - O conjugis et fratris eius homicida tyranne, qui Christum
ignoras et falsa numina sequeris, aperui manum meam Christs pauperibus et bona conjugis
mei et fratris ejus eis distrbui, nam pertinent ad eos. - Almachius : - Aut jovi sacrifica
aut morti te tradam.
Caecilia : - Deos colere argentum et aurum adorare opera manum hominum insanientis
est. Nolo falso numini tuo sacrificare. - Abscinde, combure, crudelis avare ; - Non
terrent me cruces nec dira tormenta. - Et flammas accende, et ferrum intenta, - Haec
mihi tot poenae pro Christo ferendae - Erunt suaves et charae.
Almachius : - In devorantes fornacis ardentis flammas, nudam te detrudam. - Caecilia
: - In his dabit mihi Christus dulce refrigerium ; in his dabit mihi sponsus coeleste
solatium. - Almachius : - Si flammas voraces et hypocausta candentia vitas, gladium
non vitabis.
Caecilia : - Quid moraris, quid cunctaris, crudelis impie tyranne ? Age, age;, mortem
mihi matura tam diu desideratam. Triumphos meos ne lentes. Ah, ah, noli tardare. -
Abscinde, combure, crudelis avare ; - Non torrent me cruces nec dira tormenta. - Et
flammas accende et ferrum intenta ; - Haec mihi tot poena pro Christo ferendae - Erunt
suaves et charae.
Almachius : - Cito, cito, ministri. Ream corripite, in eam saevite et occidite.
Caecilia : - Ecce, mi Jesu, vocem meam exaudisti. Ecce, mi sponse, fecisti secundum
cor ancillae tuae. Suspirans deficio ! Amore morior ! Accepis spiritum meum.
Chorus fidelium : - Heu, moritur Caecilia ! Heu, nobilis ; heu, pulchra ; heu, casta
virgo moritur ! Heu, moritur Caecilia ! - Angelus : - Cur ploraris, fideles, cur suspiratis
? - Chorus fidelium : - Heu, moritur Caecilia ! Heu, pulchra ; heu, casta virgo moritur
! Heu, moritur Caecila ! - Angelus : - Nolite flere, fideles. Non moritur Caecilia,
sed ab angelis coronata ascendit supera sidera, ut inter coros virginum laetetur et
vivat in aeternum. - Angeli, chorus fidelium : - Eya ergo Caecilides cantate Caeciliam.
Jubilate, celebrate victoriam eius. Eya ergo cantemus et exultemus in victoria Caecilae.
Cantemus virginem mundi delitias et carnis illecebras despicientem. Celebramus martyrem
in cruciatibus de tyranno triumphantem ; jubilemus et cantos nostros referant organa.
Cithara resonet, resonet tibia, ut jucunda moduletur tuba neomenia. Cithara resonet,
resonet tibia, ut volet per orbem Caecilae victoria.
